کسانی که شعر می گویند بهتر است الفبای اولیه شعر گفتن را بدانند  تا اشعارشان شیواتر و نغزتر گردد.

سخن موزون یا شعر : کمترین مقدار سخن موزون یک مصراع است .

بیت :هر سطر را یک بیت می گویند.  "میازار موری که دانه کش است           که جان دارد و جان شیرین خوش است"

هر بیت شامل دو بخش یا دو مصراع است .

ردیف : یک کلمه مستقل  که به یک معنی در پایان مصراعها یا بیتها عینا تکرار می شود.

و اختیاری است .

ای ساربان آهسته رو کارام جانم می رود       وآن دل که با خود داشتم با دلستانم می رود .

می رود   و می رود در این بیت می شود ردیف 

قافیه: به کلماتی که اگر شعر ردیف داشته باشد  قبل از ردیف میآید

سرو چمان من چرا میل چمن نمی کند   همدم گل نمی شود یاد سمن نمی کند

 یا اگر شعر ردیف نداشته باشد در آخر مصراعها می آید

مجنون غریب دلشکسته        دریای زجوش نانشسته

 یا در مصراعهای زوج می آید ،قافیه گویند

یعنی مصراع اول قافیه ندارد فقط مصراعهای دو چهار شش و...

قافیه در شعر فارسی اچباری است.

دانه کش خوش

جانم       دلستانم

حرف روی : به آخرین حرف قافیه  حرف روی می گویند.

مصرع: به بیتی که هر دو مصراع آن قافیه داشته باشد مصرع می گویند.

 در بیت: ای ساربان آهسته رو کارام جانم می رود       وآن دل که با خود داشتم با دلستانم می رود .

جانم   و دلستانم   می شود قافیه یا کلمات قافیه  

انم و انم  می شود حروف قافیه

"م"می شود حرف روی که آخرین حرف قافیه است

مردف: به بیتی که ردیف داشته باشد مردف گفته می شود.

وزن : آهنگ شعر که در تمام مصراعها یکسان است .

قالب شعر : غزل – قصیده – قطعه – ترکیب بند – ترجیع بند -  مثنوی – مسمط – مستزاد

دوبیتی – رباعی – چهار پاره

شعر نو و شعر سپید

تفاوت قالبها در وزن شعر در قافیه و در محتواست.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: